Obecność Ducha Świętego w Biblii jest niepodważalna, lecz sposób jego przedstawienia jest dosyć niezwykły. Wykazuje to bliższe spojrzenie na kilka historii z Nowego Testamentu, zamieszczonych poniżej.
W Mat. 3:16,17 znajdujemy zapis wydarzeń mających miejsce podczas chrztu Pana Jezusa:
„A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego. I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”.W Dz. Ap. 2:1-4 możemy przeczytać historię udzielenia Ducha Świętego uczniom w dniu Pięćdziesiątnicy:
„A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu. Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli. Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić”.Opisy te należą do najbardziej wyrazistych w Biblii, w których mowa jest o obecności Ducha Świętego. Mimo to, ani tutaj, ani w żadnym innym miejscu nie jest on przedstawiany jako osoba, ani nie mówi głosem, tak jak wielokrotnie czyni to Bóg. Skłania to do zastanowienia, kim lub czym tak naprawdę jest Duch Święty.
