Jak dowiadujemy się z Biblii, imię patriarchy Jakuba zostało zmienione przez Boga na “Izrael”, a jego dwunastu synów dało początek narodowi izraelskiemu – byli to:
„Synowie Lei: Ruben, pierworodny Jakuba, potem Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
Synowie Racheli: Józef i Beniamin.
A synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali.
Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aszer.
To są synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram” (1 Moj. 35:23-26, cytaty wg UBG).
Lecz zgodnie z Bożym poleceniem, plemię Lewiego miało być odłączone – czytamy o tym w 4 Moj. 1:49,50:
„Tylko pokolenia Lewiego nie spisuj i nie licz go razem z synami Izraela; Lecz ustanowisz Lewitów nad Przybytkiem Świadectwa i nad wszystkimi jego naczyniami, i nad wszystkim, co do niego należy. Oni będą nosić przybytek i wszystkie jego sprzęty; oni też będą go obsługiwać i rozbijać obóz dokoła przybytku”.
W odróżnieniu od pozostałych plemion izraelskich, nie mieli oni również działu w ziemi. Ich odłączenie, zdawałoby się, zaburzyłoby oryginalną liczbę dwunastu plemion. Tak się jednak nie stało – jeszcze za swojego życia, Jakub dokonał pewnego szczególnego wyróżnienia dwóch swoich wnuków, synów Józefa (1 Moj. 48:3-5):
„Wtedy Jakub powiedział do Józefa: Bóg Wszechmogący ukazał mi się w Luz, w ziemi Kanaan, i błogosławił mi. I powiedział do mnie: Oto ja uczynię cię płodnym i rozmnożę cię, i wywiodę z ciebie wielki lud. I dam tę ziemię twemu potomstwu po tobie w wieczne dziedzictwo. Dlatego teraz twoi dwaj synowie, Efraim i Manasses, którzy urodzili ci się w ziemi Egiptu, zanim przyszedłem tu do ciebie do Egiptu, są moimi. Będą moi jak Ruben i Symeon”.
I tak ostatecznie liczba plemion pozostała ta sama, jak czytamy m.in. w 4 Moj. 1:5-16:
„I będzie z wami jeden mężczyzna z każdego pokolenia, głowa domu swoich ojców. A oto imiona mężczyzn, którzy będą z wami:
z pokolenia Rubena – Elizur, syn Szedeura;
Z Symeona – Szelumiel, syn Suriszaddaja;
Z Judy – Nachszon, syn Amminadaba;
Z Issachara – Netaneel, syn Suara;
Z Zebulona – Eliab, syn Chelona;
Z synów Józefa: z Efraima – Eliszama, syn Ammihuda, z Manassesa – Gamliel, syn Pedahsura;
Z Beniamina – Abidan, syn Gideoniego;
Z Dana – Achiezer, syn Ammiszaddaja;
Z Aszera – Pagiel, syn Okrana;
Z Gada – Eliasaf, syn Deuela;
Z Neftalego – Achira, syn Enana.
Ci powołani, sławni spośród zgromadzenia, byli naczelnikami pokoleń swych ojców, wodzami tysięcy w Izraelu”.
Tak oto potomkowie Józefa, umiłowanego syna Jakuba, utworzyli ostatecznie dwa plemiona.